کد مطلب:315525 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:153
کنفرانس امام حسین در مکه
امام حسین (علیه السلام) در مكه كنفرانسی سیاسی منعقد ساخت و در آن جمعیت كثیری از مهاجران، انصار و تابعین كه در موسم حج حاضر شده بودند، شركت كردند. امام در این كنفرانس بپاخاست و با بیانی رسا یكایك محنتها و مصایب خود و شیعیان خود را در عهد معاویه، طاغوت اموی، برشمرد.
«سلیم بن قیس» قسمتی از خطابه ی امام را پس از حمد و ستایش خداوند متعال چنین نقل می كند:
«اما بعد: به درستی كه این طاغوت - معاویه - با ما و شیعیان ما رفتاری داشته است كه می دانید و دیده اید و شاهد بوده اید. من از شما چیزی می خواهم، اگر راست بگویم، تصدیقم كنید و اگر دروغ بگویم، تكذیبم كنید. گفته ام را بشنوید، سخنم را بنویسید، سپس به شهرها و قبایل خود بازگردید. در آنجا هركس را مورد اعتماد خود یافتید، به سوی آنچه از حق ما می دانید دعوت كنید. من می ترسم این دیانت مندرس گردد و مغلوب شود و خداوند، نور خود را تمامیت خواهد بخشید اگر چه كافران خوش نداشته باشند...».
[ صفحه 122]
سلیم می گوید: «امام در این خطابه تمام آیاتی را كه خداوند در حق اهل بیت نازل كرده بود، تلاوت نمود و تفسیر كرد و همه ی گفته های پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) را در حق خود و خاندانش یكایك برخواند و نقل كرد و پس از هر یك، صحابه می گفتند: «آری، به خدا آن را شنیده ایم و گواهی می دهیم» و تابعین می گفتند: «آری، به خدا! آن را صحابی مورد اعتماد و وثوقم، برایم روایت كرده است».
سپس حضرت فرمود: «خدا را بر شما شاهد می گیرم كه گفته هایم را برای افراد متدین و مورد وثوق خود بازگویید...». [1] .
این نخستین كنفرانسی بود كه در آن هنگام، تشكیل شد. حضرت در آن مجمع، سیاست معاویه مبنی بر جدا كردن مردم از اهل بیت و پوشاندن فضایل خاندان وحی را محكوم كرد و حاضران كنفرانس را به نشر فضایل و گسترش مناقب و نقل روایاتی كه از پیامبر (صلی الله علیه و آله) در حق آنان صادر شده است، دعوت كرد تا مردم نیتهای پلید معاویه را بر ضد اهل بیت (علیهم السلام)؛ این قلب تپنده ی امت اسلامی، بشناسند.
«سلیم بن قیس» قسمتی از خطابه ی امام را پس از حمد و ستایش خداوند متعال چنین نقل می كند:
«اما بعد: به درستی كه این طاغوت - معاویه - با ما و شیعیان ما رفتاری داشته است كه می دانید و دیده اید و شاهد بوده اید. من از شما چیزی می خواهم، اگر راست بگویم، تصدیقم كنید و اگر دروغ بگویم، تكذیبم كنید. گفته ام را بشنوید، سخنم را بنویسید، سپس به شهرها و قبایل خود بازگردید. در آنجا هركس را مورد اعتماد خود یافتید، به سوی آنچه از حق ما می دانید دعوت كنید. من می ترسم این دیانت مندرس گردد و مغلوب شود و خداوند، نور خود را تمامیت خواهد بخشید اگر چه كافران خوش نداشته باشند...».
[ صفحه 122]
سلیم می گوید: «امام در این خطابه تمام آیاتی را كه خداوند در حق اهل بیت نازل كرده بود، تلاوت نمود و تفسیر كرد و همه ی گفته های پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) را در حق خود و خاندانش یكایك برخواند و نقل كرد و پس از هر یك، صحابه می گفتند: «آری، به خدا آن را شنیده ایم و گواهی می دهیم» و تابعین می گفتند: «آری، به خدا! آن را صحابی مورد اعتماد و وثوقم، برایم روایت كرده است».
سپس حضرت فرمود: «خدا را بر شما شاهد می گیرم كه گفته هایم را برای افراد متدین و مورد وثوق خود بازگویید...». [1] .
این نخستین كنفرانسی بود كه در آن هنگام، تشكیل شد. حضرت در آن مجمع، سیاست معاویه مبنی بر جدا كردن مردم از اهل بیت و پوشاندن فضایل خاندان وحی را محكوم كرد و حاضران كنفرانس را به نشر فضایل و گسترش مناقب و نقل روایاتی كه از پیامبر (صلی الله علیه و آله) در حق آنان صادر شده است، دعوت كرد تا مردم نیتهای پلید معاویه را بر ضد اهل بیت (علیهم السلام)؛ این قلب تپنده ی امت اسلامی، بشناسند.
[1] حياة الامام الحسين، ج 2، ص228 - 229.